Wetenschappers hebben het verband tussen ademhaling en besluitvorming onderzocht

Inhoudsopgave:

Wetenschappers hebben het verband tussen ademhaling en besluitvorming onderzocht
Wetenschappers hebben het verband tussen ademhaling en besluitvorming onderzocht
Anonim

Zwitserse wetenschappers herhaalden experimenten om het bestaan van vrije wil bij mensen te testen en ontdekten dat mensen vaker beslissingen nemen tijdens het uitademen dan tijdens het inademen. Dit duidt op een verband tussen de processen in de interne organen en het bewustzijnswerk, zei de persdienst van de Federale Polytechnische School van Zwitserland donderdag.

Al vele millennia proberen filosofen en wetenschappers te begrijpen hoe een persoon beslissingen neemt en keuzes maakt in verschillende situaties, ook wanneer ze geen voor de hand liggende oplossing hebben. Discussies over dit onderwerp, op voorstel van de Franse filosoof Jean Buridan, komen zes eeuwen lang neer op de vraag of iemand een vrije wil heeft.

Hoewel wetenschappers geen ondubbelzinnige argumenten hebben voor het bestaan of niet, hebben neurofysiologen en genetici de afgelopen jaren veel bewijs gevonden dat de structuur van de hersenen een sterke invloed heeft op de neiging van mensen om risico's te nemen, alcoholisme, zwaarlijvigheid en impulsief gedrag.

Bovendien merkten Duitse neurofysiologen in het midden van de vorige eeuw op dat de motorische cortex van het menselijk brein een speciaal soort impulsen produceert, het zogenaamde "gereedheidspotentieel", bijna een seconde voordat de eigenaar een beslissing nam en probeerde om deze of gene actie uit te voeren. Het bestaan van dergelijke signalen heeft veel wetenschappers en filosofen ertoe gebracht aan te nemen dat vrije wil niet bestaat. Andere denkers waren het hier niet mee eens en beschouwden de "readiness potentials" als een meetfout.

Fysiologie van de vrije wil

Professor Olaf Blanke van de Zwitserse Federale Polytechnische School in Lausanne en zijn collega's herhaalden dit experiment met behulp van moderne technieken voor het observeren van hersenactiviteit. Om dit te doen, nodigden de wetenschappers enkele tientallen vrijwilligers uit en vroegen hen om een eenvoudige taak uit te voeren: druk op een willekeurige knop op het numerieke toetsenbord met een interval van 8-12 seconden.

Het belangrijkste criterium voor hun succes, in overeenstemming met de eisen van neurofysiologen, was dat ze de toetsen spontaan indrukten, en niet met regelmatige tussenpozen, waarbij ze seconden tot zichzelf telden. In dit geval, zoals de auteurs van het oorspronkelijke experiment uit 1960 opmerkten, hangen de acties van de vrijwilligers uitsluitend af van hun wil.

In tegenstelling tot hun Duitse voorgangers, volgden Zwitserse onderzoekers niet alleen de hersenactiviteit met behulp van een elektro-encefalograaf, maar ook andere factoren, waaronder onbewuste oog- en ledematenbewegingen, de ademhaling van vrijwilligers, de hartslag en andere 'automatische' processen in het lichaam.

Uit deze observaties bleek dat de beslissing om op de knop te drukken, als het 'gereedheidspotentieel' dat eraan voorafging, bijna altijd plaatsvond op het moment dat de vrijwilliger uitademde. Dit was typisch voor 19 van de 20 deelnemers aan de experimenten, en vergelijkbare resultaten werden verkregen in de loop van twee opeenvolgende experimenten met een iets andere formulering van het probleem en andere groepen deelnemers.

In één geval vroegen de wetenschappers de vrijwilligers niet alleen om op de knoppen te drukken, maar ook om naar de klok te kijken, onafhankelijk de tijd te meten die was verstreken tussen de geboorte van het "gereedheidspotentieel" en de actie, en in het tweede geval vroegen ze om op de knop te drukken op het moment dat de groene stip oplicht. In het eerste geval bleven de acties van de vrijwilligers geassocieerd met ademhalen en in het tweede geval verdween deze afhankelijkheid.

Hartslag en andere "automatische" lichaamsprocessen die Blanke en zijn collega's volgden, hadden geen vergelijkbare invloed op de mentale activiteit van de vrijwilligers. Waarom dit zo is, en ook hoe ademen de vrije wil daadwerkelijk beïnvloedt, moet nog worden onderzocht door wetenschappers.

Aanbevolen: