Migratie van mammoeten kan duizenden kilometers tot uitsterven leiden

Inhoudsopgave:

Migratie van mammoeten kan duizenden kilometers tot uitsterven leiden
Migratie van mammoeten kan duizenden kilometers tot uitsterven leiden
Anonim

Paleochemici hebben een ongewoon rijke geschiedenis ontdekt van migraties van oude mammoeten, die in verschillende tijdperken van hun leven duizenden kilometers van de ene habitat naar de andere reisden. Deze functie zou de reden kunnen zijn voor hun uitsterven, zei de persdienst van de Universiteit van Alaska donderdag, daarbij verwijzend naar een artikel in het tijdschrift Science.

"Het is moeilijk te zeggen of de mammoeten elk seizoen migreerden, maar uit onze metingen blijkt dat ze lange afstanden hebben afgelegd. De mammoet die we bestudeerden slaagde erin verschillende regio's van Alaska te bezoeken, wat ons verraste, gezien het enorme gebied van de staat", zei een onderzoeker aan de Universiteit van Alaska in Fairbanks (VS) Matthew Wooller, wiens woorden worden geciteerd door de persdienst van de universiteit.

Mammoeten waren een van de grootste vertegenwoordigers van de megafauna die tijdens het laatste ijstijdperk Eurazië en Noord-Amerika bewoonde. Hun aantal was slechts 50 duizend jaar geleden vrij hoog, maar deze slurfdieren verdwenen snel ongeveer 20-15 duizend jaar geleden, toen de gletsjers zich begonnen terug te trekken. De exacte redenen voor hun uitsterven zijn nog steeds een kwestie van controverse onder wetenschappers.

Woeller en zijn collega's probeerden met behulp van scheikundige methoden een antwoord op deze vraag te vinden. Hiervoor maakten wetenschappers delen van de slagtand van een van de laatste mammoeten, die ongeveer 17 duizend jaar geleden in Alaska leefde. Paleochemici hebben hun isotopensamenstelling in detail bestudeerd in de hoop te begrijpen hoe het dagelijks leven van deze reuzen verliep.

Feit is dat de concentraties van verschillende isotopen in tandglazuur en botweefsel weerspiegelen waar hun eigenaar woonde en welk voedsel ze aten. Met name de verhoudingen van strontium en zware zuurstof-18-isotopen maken het mogelijk om de habitat van een persoon of dier te bepalen, en de verhouding van stikstof-15 tot koolstof-13-atomen - wat voor soort voedsel hij at.

De chemische geschiedenis van het leven van een mammoet

Mammoetslagtanden groeien hun hele leven, waardoor je de geschiedenis van hun migratie kunt bestuderen en het dieet kunt bepalen, waarbij je kunt volgen hoe de isotopensamenstelling van het glazuur verandert wanneer je van de basis van de slagtand naar de punt gaat. Geleid door dit idee vergeleken de wetenschappers hun metingen met een kaart van de verspreiding van strontiumisotopen in de rotsen van verschillende regio's van Alaska.

Het bleek dat de mammoet die ze bestudeerden een echte reiziger was die de lange jaren van zijn leven door Alaska reisde. Hij werd geboren in de westelijke regio's van de staat, maar migreerde vervolgens naar de centrale regio's, enkele duizenden kilometers ten oosten van de huidige kust van Noord-Amerika.

De mammoet bracht de laatste jaren van zijn leven door in het noorden van het moderne Alaska, in de buurt van de Brooks Ridge, gelegen boven de poolcirkel. Wat hem ertoe heeft gebracht de zuidelijke regio's te verlaten, kunnen wetenschappers nog niet zeggen, maar scherpe verschuivingen in het aandeel stikstof-15 in verschillende lagen slagtandglazuur getuigt van het feit dat de mammoet in de laatste jaren van zijn leven niet goed at en stierf van honger.

De reden hiervoor zou op zijn beurt zowel de klimaatverandering kunnen zijn, die mammoeten beroofde van hun gebruikelijke voedselbronnen, als het feit dat het mannetje uit zijn kudde kon worden verdreven, zoals vaak het geval is in groepen moderne olifanten, en de kansen op migratie naar andere regio's van Alaska. … Beiden leidden ertoe dat het dier stierf aan een chronisch gebrek aan calorieën in de late winter of het vroege voorjaar.

Wetenschappers hopen dat een isotopenanalyse van de slagtanden van andere mammoeten zal laten zien hoe vaak mammoeten op deze manier stierven en andere details uit hun dagelijks leven onthullen, wat de redenen aangeeft voor de verdwijning van de grootste vertegenwoordigers van de megafauna uit de ijstijd.

Aanbevolen: