Ozonlaag boven aarde dunner dan ooit, waarschuwt VN

Ozonlaag boven aarde dunner dan ooit, waarschuwt VN
Ozonlaag boven aarde dunner dan ooit, waarschuwt VN
Anonim

De dikte van de ozonlaag boven het noordpoolgebied is door atmosferische chemicaliën en vorst in de stratosfeer tot recordniveaus afgenomen. Hierover meldt "Interfax", aldus in het rapport van de UN World Meteorological Organization.

Naar verluidt is de hoeveelheid ozon in het noordpoolgebied sinds het begin van de winter met 40% afgenomen. Voorheen was de grootste geregistreerde schade aan de ozonlaag ongeveer 30% voor de hele winter.

Volgens wetenschappers waren de belangrijkste reden voor de uitputting van de ozonlaag in 2011 de effecten van ozonafbrekende chemicaliën en de ongewoon koude winter in de stratosfeer. Tegelijkertijd werden in de troposfeer, dat wil zeggen in de onderste laag van de atmosfeer, geen extreem lage temperaturen waargenomen, maar het verdwijnen van ozon werd beïnvloed door een significante daling van de luchttemperatuur in de stratosfeer.

De uitputting van ozon in de stratosfeer vindt plaats boven de poolgebieden wanneer de temperatuur onder -78 ° C daalt, aldus de wetenschappers. Bij zulke lage temperaturen vormen zich wolken in de stratosfeer. Wolkdeeltjes ondergaan chemische reacties die neutrale veldgassen (bijv. waterstofchloride) omzetten in actieve ozonafbrekende gassen. Het resultaat is de snelle vernietiging van ozon door blootstelling aan zonlicht.

Overigens is het ozongat dat boven Antarctica hangt een fenomeen dat zich elk jaar herhaalt, juist door de lage temperaturen van de stratosferische lucht. In het noordpoolgebied fluctueren de meteorologische omstandigheden echter veel sterker van jaar tot jaar en is de temperatuur van de stratosferische lucht altijd hoger dan boven Antarctica. Als gevolg hiervan treedt er in sommige winterperiodes bijna geen ozonverlies op in het noordpoolgebied, terwijl de lage stratosferische temperaturen die na het einde van de poolnacht in het noordpoolgebied aanhouden, kunnen leiden tot een aanzienlijk verlies van ozon, leggen experts uit.

Het zal tientallen jaren duren voordat de concentratie van ozonafbrekende chemicaliën is gedaald tot het niveau van de jaren tachtig. Dankzij het Montreal Protocol zal het herstel van de ozonlaag buiten de poolgebieden naar het niveau van vóór 1980 naar verwachting plaatsvinden rond 2030-2040. Maar herstel van de ozonlaag in het voorjaar boven Antarctica wordt verwacht rond 2045-2060, en in het noordpoolgebied zal de ozonlaag zich waarschijnlijk een tot twee decennia eerder herstellen.

De stratosfeer is de tweede hoofdlaag van de atmosfeer, gelegen boven de troposfeer en onder de mesosfeer. De stratosfeer begint op een hoogte van ongeveer 10 km en strekt zich uit tot een hoogte van ongeveer 50 km. Ongeveer 90% van de ozon in de atmosfeer bevindt zich in de stratosfeer, de overige 10% in de troposfeer. Ozon in de stratosfeer wordt de ozonlaag genoemd, die ultraviolette straling absorbeert en het leven op aarde beschermt tegen de schadelijke ultraviolette straling van de zon. Ozon in de troposfeer, vooral in de buurt van het aardoppervlak, is ongewenst omdat het een bijtend gas is dat de vegetatie beschadigt en de longfunctie kan verstoren en ontstekingen van de luchtwegen kan veroorzaken bij mens en dier.

Waarnemingen van satellieten en meteorologische ballonnen laten zien dat ozonverliezen optreden in de atmosfeer op een hoogte van 15-23 km boven het aardoppervlak met een minimale ozonconcentratie op een hoogte van ongeveer 19-20 km. Dit valt samen met een temperatuurbereik onder -78°C. In dit deel van de atmosfeer is tot nu toe meer dan 2/3 van de ozon vernietigd.

Aanbevolen: